Elif woont samen met haar vriend Maik. Hun relatie is verre van gezond te noemen. Maik is heel erg jaloers en claimend naar Elif toe. Wat in het begin nog romantisch leek, is nu zorgwekkend aan het worden. Elif heeft geen vrienden meer, ziet haar familie zelden en thuis loopt ze op eieren als Maik er is. Wanneer op haar werk een nieuwe collega komt, hebben ze meteen een goede klik. Dit is veilig want haar nieuwe collega Sander is totaal niet waar ze ooit op zal vallen. Hij heeft lang haar, totaal geen interesse in zijn uiterlijk, universitair geschoold en verslaafd aan koffie. Als Sander aan Elif vraagt of ze mee wil naar een rockconcert, en Elif van verbazing nog volmondig JA zegt ook, heeft Maik geen enkele reden om achterdochtig te zijn. Maar de klik die Sander en Elif hebben, is wel heel erg cosy……..

Ik zal het maar eerlijk bekennen, ik ben een Eveline Heijnen Virgin. Dit is mijn eerste boek die ik gelezen van Eveline gelezen heb. Maar man o man wat een verhaal, ik wil meer. Dit is zeker niet het laatste boek dat ik van haar zal lezen.

Het begin van het verhaal begint als Elif nog in haar relatie met Maik zit. Je voelt al gelijk aan dat het geen goede relatie is, de sfeer is grimmig en angstig. Elif moet zich elke keer aan Maike verantwoorden en loopt op haar tenen. Hierdoor wil je als lezer dat Elif voor zichzelf opkomt en het liefst op stel en sprong uit de relatie stapt.

De vriendschap die Elif met collega Sander heeft is het tegenovergestelde van wat ze met Maike heeft. Ze voelt zich op haar gemak bij hem en kan eindelijk haarzelf zijn. Ze voelen elkaar moeiteloos aan en de hilarische momenten die daar uit voortkomen zijn om van te genieten en hardop te lachen.

De geweldige wending die Eveline daarna in het verhaal heeft gemaakt was er één die ik niet aan zag komen. Maar deze is zo herkenbaar. Ik heb ook wel eens een berichtje naar de verkeerde persoon gestuurd, en dan ben je zacht gezegd NIET blij.

Ik vond het ook heel mooi hoe de moeder en zus van Elif alles laten vallen omdat Elif hun op dat moment nodig heeft. Helaas komt dat niet in alle families voor.

Eveline heeft een zeer vlotte, levendige en beeldende schrijfstijl met een flinke dosis humor. Hierdoor leest het verhaal heel fijn en het liefst wil je doorlezen, maar soms gooit je eigen leven dat in de war. Iets met kinderen eten geven enzo.

De som der delen is een leuk, origineel verhaal met veel humor. Ik kan het alle feelgood liefhebbers aanraden.