Alles wat ik aan je haatte is het eerste deel in de Oxymoron serie van Tamara Postma.

Jamie en Hazel zijn op dezelfde dag geboren. Hun moeders zijn sinds de lagere school beste vriendinnen. Hierdoor vieren ze elk jaar hun verjaardag samen, en dat haten ze allebei. Ze verschillen van elkaar als vuur en ijs. Hazel houdt van kleur, glitter en heeft geen idee wat ze wil doen met haar leven. Jamie houdt van grijs, dure mooie materialistische dingen en doet niets anders dan werken. Hun moeders en vrienden om hun heen zeggen maar steeds dat tegenpolen elkaar aantrekken. Misschien is het tijd om hun ruzie bij te leggen en hun ogen te openen, want de grens tussen haat en liefde is flinterdun…… Misschien is dat nu juist waar Jamie en Hazel bang voor zijn.

Ik heb dit boek mogen lezen samen met de Zin in Feelgood leesclub (op facebook). Wat een heerlijk eerste deel is dit, je zou zelfs kunnen zeggen dat het verhaal verslavend is. Je blijft zo gemakkelijk doorlezen want komen Jamie en Hazel nu wel of niet bij elkaar? En levert dit de verwachte vuurwerkshow op?

De cover is lief en zoetsappig, en dat is nu juist één van de redenen dat ik nieuwsgierig werd naar het verhaal achter de flaptekst. En man o man wat was dit een heerlijk verhaal. Hiermee legt Tamara de lat voor zichzelf ook hoog, want wat staat er allemaal te gebeuren in de volgende twee delen.

Ik heb genoten van de pesterijen tussen Jamie en Hazel en me doodgeërgerd aan Fauve, gelukkig was lieve en zorgzame Fré daar om de boel nog enigszins te redden.

Tamara heeft een heerlijk vlotte, levendige en beeldende schrijfstijl. Met een enorme dosis humor. De glitterbom scené was zo hilarisch goed neergezet, ik heb er echt hard om moeten lachen. Ik zag het helemaal voor me dat Jamie van top tot teen onder de glitter zat en dagen later nog glitter tussen zijn spullen vond. De personages zijn heel mooi neergezet en goed uitgewerkt en toch is er nog genoeg ruimte om het verleden te ontdekken.

Ondanks dat het een echte op en top feelgood is, zit er veel meer in het verhaal. Er komen zoveel emoties langs, het is ontroerend, aangrijpend, verdrietig maar ook hilarisch en romantisch. En dan nog maar te zwijgen over de cliffhanger die ze aan het einde heeft geschreven.

Alles wat ik aan je haatte is een verslavend verhaal waar je je maar moeilijk van kunt losmaken. Als je eenmaal begint met lezen dan wil je door, want de chemie tussen Jamie en Hazel knettert van je ereader af. Ik ben heel benieuwd naar het vervolg.