De moeite waard is het tweede deel van de Diagnose Liefde serie van Madelon van Tilborg.

Nour is gynaecoloog in het ziekenhuis, de laatste tijd heeft ze het niet naar haar zin op het werk. Het liefst wil ze graag een holistisch geboortecentrum beginnen, maar de droomlocatie die ze daarvoor gevonden heeft wordt haar geweigerd. Olivier, de beste vriend van haar broer, wil haar wel helpen tegen één voorwaarde. Nour speelt zijn vriendin om de verhuurder te overtuigen. Zonder na te denken zegt ze volmondig ja, maar naar mate ze meer tijd met elkaar doorbrengen als stel, blijkt het gecompliceerder en moeilijker om sommige opborrelende gevoelens te ontkennen en te negeren.

Na het lezen van het eerste deel “Het onderzoeken waard” was ik heel erg benieuwd naar het vervolg. En dit vervolg heeft me zeker niet teleurgesteld, man o man wat een heerlijk verhaal.

Met de speelse cover word je aandacht al getrokken, en na het lezen van de flaptekst is er nog maar één ding wat je wilt doen, het verhaal lezen.

Madelon heeft een vlotte, levendige en beeldende schrijfstijl met een geweldige humor. Ze weet je in haar verhaal mee te nemen en niet meer los te laten tot het uit is. De fakedating en de liefde ernaartoe, die er onbewust altijd al is geweest is heel mooi beschreven.

Je leest het verhaal vanuit Nour, die je naar mate het verhaal vordert steeds beter leert kennen. Ondanks haar de twijfels die ze soms heeft, heeft Nour ook een enorm doorzettingsvermogen. Als ze iets wil hebben, zal ze er ook alles aan doen om het voor elkaar te krijgen. Maar in de liefde is dat toch een beetje een ander verhaal, dan is ze minder zeker van haar zaak.

De overige personages zijn goed uitgewerkt en het verhaal heeft een mooie opbouw naar het einde toe. En hoe leuk is het dan als Rosie en Benjamin uit het eerste deel ook nog even voorbij komen. Dat is toch wel één van de voordelen van een serie.

Een onwijs leuk verhaal, echt een aanrader voor feelgood liefhebbers.