In dit feelgood verhaal worden we meegenomen in het dagelijks leven van Laura. Na haar ontslag begint ze een webwinkel. Haar vriendinnen hebben er het volste vertrouwen in dat het haar gaat lukken, nu Laura nog. Als It’er Gianluca haar komt helpen, staat ze hem ongelovig in de deuropening aan te staren. IT’er Gianluca is geen suffe nerd maar eerder een knap Italiaans model.

We lezen het verhaal vanuit Laura, we beleven haar stuntels en horen wat ze allemaal denkt. Hierdoor zit de humor er gelijk goed in.

De schrijfstijl is vlot, gedetailleerd en met humor. De twijfel en onzekerheid die Laura heeft over zichzelf, of ze het allemaal wel kan is herkenbaar. Ondanks dat haar ouders haar niet steunen in haar beslissing, steunen haar vriendinnen haar door dik en dun.

De onvoorwaardelijke vriendschap, steun en liefde die ze van haar vriendinnen krijgt is als een rode draad mooi door het verhaal heen beschreven. Laura staat altijd voor iedereen klaar om te helpen, maar vind het heel moeilijk om zelf een compliment in ontvangst te nemen.

En dan die lieve Wanda en haar wol winkeltje, hoe lief en behulpzaam ze naar Laura toe is. Ze delen de liefde voor wol, handwerken en andere mensen blij maken met hun mooie creaties. Voor mijn beeldvorming zag ik Wanda als een lieve oma in het verhaal.

Dit is een heerlijk origineel feelgood verhaal om tijdens een koude regenachtige avond op de bank te verslinden.