De gelukscoach is de nieuwste feelgood novelle van Lizette van Geene.

Simone is dertig jaar en besluit haar leven helemaal om te gooien. Ze weet het nu helemaal zeker, ze wordt gelukscoach. Iemand die is gespecialiseerd in bibliotherapie, want lezen doet genezen. Het lange kerstweekend bij haar ouders in Noord-Frankrijk is de perfecte gelegenheid om de proef op de som te nemen en ongegeneerd op haar familie te oefenen. Maar Simone beseft al snel dat je niet ongestraft in het privéleven van je familie kunt snuffelen.

De cover trok mijn aandacht, het voelde voor mij een aanloop naar de kerst. En in combinatie met de achterflap wilde ik het verhaal graag lezen.

De schrijfstijl van Lizette is vlot, gedetailleerd, beeldend en met humor. Voor een novelle bevat dit verhaal lange hoofdstukken. De personages zijn goed uitgediept.

De familie band die ze met elkaar hebben, zijn ze een beetje uit het oog verloren door alle hectiek en chaos van het dagelijkse leven. Simone bedoelt het goed, maar is een chaoot die voornamelijk in haar eigen bubbel leeft, zodat ze niet ziet wat er met haar familie om haar heen gebeurd.

Er komen veel thema’s aanbod, wat het verhaal ook wel weer vermakelijk maakt. Zoals Alzheimer, writers-block, het zwarte schaap van de familie, een affaire, jezelf ontdekken en natuurlijk de liefde. De spanning en de familiegeheimen zorgen ervoor dat het verhaal op een soapserie lijkt.

Het verhaal ontpopt zich voor je als een soort Cluedo. Naar mate je verder leest ontdekt je steeds meer over de levens van de familie van Simone. En natuurlijk ook over Simone zelf. En telkens als je denkt dat je weet hoe het zit, gooit Lizette er weer een geweldige plottwist in.

De gelukscoach kan ik niet anders omschrijven als een heerlijke Slowburn feelgood waar je lekker van kunt genieten. Dus heb je een vrije middag of avond, kruip lekker op de bank met een warm drankje en lees dit leuke tussendoortje.