Zand in mijn ogen is de debuutroman van Jacqueline van Zwieteren.

We volgen het verhaal van Jaap en Pippa. Jaap word door een vreselijk trauma in een Haags gesticht geplaatst. Hier word hij de “speciale” aandachtspupil van pater Postma.

Pippa word als 8 jarig meisje van Wenen naar Nederland gestuurd, om bij haar lieve Haagse logeerouders aan te sterken. Jaren later ontmoet ze Jaap en ze worden verliefd. Ze besluiten te trouwen, krijgen kinderen en hopen dat ze het zullen redden. Ondanks alle geheimen die tussen hun in ontstaan, tijdens de oorlog en armoede.

De schrijfstijl van Jacquline is prettig, ze heeft een gemakkelijke verwoording en zet alles mooi neer, waardoor de sfeer goed doorkomt. Vanaf de eerste pagina’s beleef je het verhaal intens en houd het je in zijn greep.

Doordat het verhaal uit twee perspectieven is geschreven beleven we zowel van Jaap als van Pippa hoe ze de dingen beleven. De traumatische ervaringen in hun verleden, waardoor praten met elkaar niet altijd lukt. Hierdoor vormt er zowel liefde als haat voor elkaar. Maar die liefde is ook iets wat hun verbind met elkaar en wat hun uiteindelijk niet uit elkaar drijft.

Het verhaal is gebaseerd op het levensverhaal van Jacqueline haar grootouders. Het gaat over trauma, ontrouw, schuldgevoel, maar ook over moed en de kracht van de liefde, dat maakt het nog specialer en intenser.

Ik heb het verhaal met bewondering zitten lezen. Het feit dat het geen fictie is maakt het zoveel meer dan alleen maar een verhaal. Het is een levensverhaal in goede en slechte tijden!

Bedankt voor het mooie boek en dat ik je verhaal mocht lezen.