Ik hoop op jou is het debuut van Karin van der Laan.

Het verhaal:

Als haar relatie met Dorian stukloopt, weet Puck even niet goed wat ze met haar leven wil. In haar wanhoop maakt ze drastische keuzes: ze stopt met haar studie, vertrekt uit de stad, en trekt zelfs weer bij haar ouders in. En dat gaat niet over rozen, want haar moeder heeft een uitgesproken mening over de koers die Puck nu vaart. Gelukkig vindt ze leuk werk in een hotel en sluit ze een warme vriendschap met de barman daar. Na het werk blijft ze vaak hangen voor een drankje, en beetje bij beetje voelt ze dat ze Dorian achter zich laat. Tot de nieuwe receptionist Tijl interesse in haar begint te tonen en haar overweldigt met aandacht en liefdesbetuigingen. Is Tijl een serieuze nieuwe liefde? Of is ze toch nog niet over Dorian heen?

Maak kennis met Puck een jonge vrouw, die na haar relatiebreuk van pure ellende stopt met haar studie en uit noodzaak weer bij haar ouders moet gaan wonen. Langzaamaan krabbelt ze op en vind ze werk in een hotel als kamermeisje. Haar leidinggevende Liesbeth en Ben de barman zijn zo’n beetje de enige waar ze zich fijn bij voelt.

Puck is heel erg op zichzelf, ze zondert zich vaak af en tijdens het verhaal maakte ik op dat het niet alleen door haar ex kwam. Haar moeder heeft op alles wat ze doet commentaar en dat hakt er ook goed in. Ik had hier met Puck te doen, ik wilde haar graag een schop onder haar kont geven dat ze tegen haar moeder in moest gaan en voor zichzelf moest opkomen. Maar ik weet ook uit ervaring hoe moeilijk zoiets is.

Het verhaal is heel gedetailleerd geschreven waardoor het voor mij niet zo vlot doorlas. Ik hou meer van de regel “Less is more” zodat je zelf je verbeelding bij het verhaal gebruikt.

Ik hoop op jou is duidelijk een Slowburn feelgood verhaal. En daar is niets mis mee, al had ik graag iets meer snelheid en pit in het verhaal gehad.