Het verhaal:

Boekverkoper Sophie Bernstein is oververmoeid. De dood van haar man, het vertrek van haar geliefde winkelmanager en de toestand van de wereld… Het wordt haar te veel en ze trekt zich terug in de geheime achterkamer van haar winkel. Maar wanneer de in opspraak geraakte dichter Raymond Chaucer komt signeren, kan Sophie een rustig leven tussen de boeken wel vergeten…

De cover en de flaptekst spraken me erg aan. Een verhaal over boeken en een boekwinkel dat is altijd goed, toch?

In het begin moest ik erg wennen en in het verhaal komen, de chaotische schrijfwijze zorgde ervoor dat ik niet zo vlot door het verhaal heen ging als ik gewend was.

De hoofdpersonage Sophie is de rode draad in het verhaal, de overige personages hebben allemaal een soort link met haar of haar boekenwinkel. Sophie zou zich het liefst willen verstoppen in een hoekje van haar boekenwinkel en de wereld wil buiten sluiten.

Je krijgt een kijkje achter de schermen in de boekwinkel van Sophie. En dan met name de dingen die er allemaal mis kunnen gaan. Dit zorgt voor extra stress bij Sophie, die nog steeds rouwt om haar overleden man.

De stadia van verlies, verdriet en rouwverwerking komen goed aan bod. Iedereen verwerkt zijn/haar verlies om zijn/haar eigen manier. De één kan alleen nog maar huilen en treurig zijn, terwijl de ander het verwerkt door humor eroverheen te gooien.

Het verhaal bevat veel scenes met humor, gelukkig heeft iedereen een verschillende soort humor. Misschien dat dit kwam door de vertaling, dat sommige humor daardoor een beetje verloren is gegaan. Dat vond ik best wel jammer.