Als de mogelijkheid zich voordeed, zou jij dan in je studententijd in een Schoolgebouw dat is omgebouwd naar een appartementencomplex willen wonen? Ik zou dat best wel willen, lijkt me best leuk en zeker met gezellige buren.

Het verhaal:

Als Lola tijdelijk in het fraaie Utrechtse zolderappartement van haar broer Melle mag wonen, kan ze haar geluk niet op. Met de andere bewoners van het voormalige schoolgebouw kan ze het direct goed vinden en ze voelt zich meteen thuis. Het is alleen wel verwarrend dat Abel de beste vriend van haar broer er ook woont. Ze hebben in het verleden een heftige tijd met elkaar beleefd, en Lola stoort zich mateloos aan zijn broederlijke bemoeizucht. Dat achter zijn norse blik eigenlijk een verliefde jongen schuilt, gaat compleet aan haar voorbij. Tot ze onverwachts met zijn tweeën naar Spanje moeten om Melle op te halen en de chemie tussen de twee niet meer te ontkennen is. Maar wat heb je daaraan als je allebei hebt besloten niets met die ontluikende gevoelens te doen?

Lotgenoten is het tweede deel in de Utrechtse School serie van Nathalie Windhorst. Ik heb genoten van Hazel en Friso in Reisgenoten, het eerste deel, dus ik had hoge verwachtingen van dit verhaal.

In dit verhaal maken we kennis met Lola, haar broer Melle en hun beste vriend Abel. Lola en Melle hebben een heftige periode in hun jeugd meegemaakt en dat heeft nogal een impact achter gelaten. Abel en zijn ouders hebben Lola en Melle in hun hart gesloten en in hun huis genomen. En op dit moment staan ze nog steeds voor elkaar klaar.

We lezen vanuit Lola en Abel en dat is soms best emotioneel. Ik begrijp ze allebei tijdens het verhaal. De zorg voor een ander, je eigen behoefte naar de achtergrond duwen omdat je de ander belangrijker vindt dan jezelf. De liefde voor elkaar, naar je gevoelens luisteren en er uiteindelijk ook aan toegeven. Het verdriet, verlies, de angst en pijn maar ook zeker de liefde en lust komen allemaal in het verhaal voor. En niet zomaar even, het is zo reëel en mooi beschreven dat je het verhaal niet alleen leest maar ook echt beleeft. Alsof je zelf één van de bewoners bent, één van de vriendenclub.

Nathalie heeft een hele mooie, levendige en beeldende schrijfstijl met een geweldige humor door het verhaal heen. Dit in combinatie met de soms zware onderwerpen en de bijpassende Spotify playlist zorgen voor een extra intense beleving tijdens het lezen. Sommige scenes komen echt bij je binnen.

In het derde deel staat buurman Wieger centraal (beter bekend als Player). Zou hij dan toch te temmen zijn door één vrouw, we zullen het te zijner tijd lezen in Buurtgenoten.

Bedankt Loft voor het mooie recensie exemplaar en dat ik aan de Blogtour mee mocht doen.