Het begrip eco-thrillers is voor mij niet onbekend. Na het lezen van de flaptekst werd ik nieuwsgierig naar het verhaal.

Het verhaal:

Journaliste Daniëlla Faas wordt naar een klimaatconferentie in Amman gestuurd. Haar smetvrees en drang naar controle botsen met de chaos en de duivelse plannen van eco-terroristen waarmee ze te maken krijgt. Ze moet niet alleen opboksen tegen deze bende, ook een trauma uit het verleden zet al haar zekerheden op losse schroeven. De tijd dringt. Wie kan ze vertrouwen, wie niet en welke verrassingen staan haar nog te wachten terwijl het geweld in het Midden-Oosten steeds intenser wordt…

De cover geeft een goed beeld over het verhaal, maar er komt nog zoveel meer in voor.

Mario heeft een fijne schrijfstijl, met beeldende beschrijvingen van de omgeving. Zijn kennis van de cultuur in het Midden-Oosten heeft hij goed gebruikt. Tijdens het lezen krijg je veel informatie toebedeeld. Dit in combinatie met de zwaardere thema’s zoals smetvrees en de traumatische gebeurtenissen uit Danielles verleden, geven het verhaal een stabiele spanning. Geen nagelbijtende spanning, maar zeker wel de, ik wil doorlezen want ik wil weten hoe het eindigt spanning.

Het verhaal zit goed in elkaar, met interessante personages, het terrorisme, de bedreiging van het milieu en het politieke gekronkel zorgt voor een realistisch verhaal van deze tijd dat je aan het denken zet.